Tym razem zapraszamy na spotkanie z historią. 9 października odbyła się X Świdwińska Gra Miejska im. Rudolfa Virchowa. Za organizacją wydarzenia stoi PTTK Świdwin, wspierane przez wolontariuszy.Zapraszamy do tekstu jednego z nich – Adama Kotarskiego.
W tym roku obchodzimy 200. Rocznicę urodzin jednego z największych naukowców o światowej sławie – Rudolfa Virchowa. Urodził się on w Świdwinie 13 października 1821 roku i z tej okazji zebrała się grupa osób chcąca w nowoczesny i atrakcyjny sposób rozpowszechnić wiedzę o tej postaci jak i samej historii lokalnej wśród mieszkańców. W ten sposób doszło do zorganizowania 10. Gry Miejskiej im. Rudolfa Virchowa. Odbyła się ona 9 października 2021 roku i uczestniczyło w niej ponad 120 osób. Byli to głównie najmłodsi mieszkańcy Świdwina i okolic. W trakcie gry zaplanowana została specjalna trasa po której mieły poruszać się osoby grające oraz w trakcie jej pokonywania wykonywać różne zadania – rozwiązywać zagadki, szukać kodów z odpowiedziami do specjalnej karty gry miejskiej i odpowiadać na pytania związane z Rudolfem Virchowem oraz Świdwinem.
Wszyscy uczestnicy świetnie się bawili co można zauważyć oglądając zdjęcia z tejże imprezy. Udało się osiągnąć zamierzony cel – osoby biorące udział były zmęczone ale zadowolone. Wykazały się niezwykłą wiedzą i umiejętnościami co niejednokrotnie zaskakiwało organizatorów i osoby koordynujące grę. W trakcie podsumowania wręczono dyplomy wszystkim uczestnikom gry oraz wyłoniono zwycięzców. Oprócz nagród wręczono również każdemu słodki poczęstunek dla uzupełnienia energii. To była udana gra.
Organizatorzy
Głównym inicjatorem i osobą koordynującą grę był pan Wiesław Wieczorek. Powiedzieć o nim, że to społecznik „przez duże S” to chyba tak jak nic nie powiedzieć, a żeby postarać się adekwatnie określić ile wkłada pracy i serca w swoją pracę to trzeba by napisać książkę. Osoba ta od kilkunastu lat koordynuje zdecydowaną większość rajdów i gier dla dzieci. Jest członkiem świdwińskiego oddziału PTTK i to pod jego skrzydłami przeprowadzono masę imprez pod szyldem tej organizacji. Mimo ogromnego stażu w tym co robi to nadal pozostaje osobą pełną pomysłów i energii. Dlatego myśląc o imprezach tego typu, które odbyły się w przeszłości lub o tych które zostaną zorganizowane w przyszłości zawsze pierwszą osobą o której się pomyśli lub powie to jest właśnie pan Wiesław Wieczorek.
Wolonatariuszami pomagającymi w koordynacji gry miejskiej byli członkowie Bractwa Rycerskiego ze Świdwina – Łukasz Kołodziejak, Jan Kricki, Filip Frątczak, Adam Kotarski i Wiktor Perskiewicz.
Rudolf Virchow
Rudolf Virchow urodził się 13 października 1821 roku w Świdwinie. W 1828 roku zaczął uczęszczać do świdwińskiej szkoły miejskiej. W latach 1835-1839 uczył się w gimnazjum w Koszalinie, gdzie zdał maturę. Od 1839 do 1843 roku studiował medycynę w medyczno-chirurgicznym instytucie Fryderyka Wilhelma w Berlinie. Pracował potem jako podchirurg w klinice Cherite w Berlinie oraz prowadził własne badania chemiczne i mikroskopowe. Później został mianowany doktorem medycyny. W 1847 roku opisał i sklasyfikował chorobę ,,białej krwii” nazywanej dzisiaj białaczką. W swoich późniejszych badaniach sklasyfikował również choroby i pojęcia takie jak zakrzepica czy zator. Również w 1847 roku w wieku 26 lat został doktorem habilitowanym. Pod koniec lat 40. XIX wieku badał i analizował też epidemię tyfusu na Górnym Śląsku. Potępiał wtedy rząd pruski za złe warunki higieniczne I socjalne w jakich musieli żyć Niemcy, Polacy i Ślązacy w tamtej dzielnicy. Zalecał lokalnej administacji, aby państwo zaopatrzyło Niemców i Polaków w leki i żywność. Opisując zalety i wady ludu zamieszkującego Górny Śląsk, stwierdza, że może wśród Polaków niemiecka pracowitość nie jest zbyt powszechna, ale za to jest to naród o wielkim sercu, zdolny do poświęceń. Za swoje hasła został wtedy represjonowany i utracił stanowisko prosektora na uniwersytecie w Berlinie. Przeniósł się on wtedy do Wurzburga, gdzie objął katedrę anatomii patologicznej. Okres pracy na tamtejszym uniwersytecie jest jednym z najpłodniejszych pod względem naukowym I wydawania własnych publikacji. Kontynuował on wtedy pracę nad chorobami krwii, m.in. zakrzepicą i degeneracją komórkową. Rozwinął wtedy też swoje teorie na temat patologii komórkowej. W 1856 roku na prośbę Wydziału Lekarskiego na Uniwersytecie w Berlinie, Rudolf Virchow został mianowany profesorem patologii i terapii. Powrócił również do kliniki Cherite na stanowisko prosektora. W 1856 roku opublikował jedno ze swoich najważniejszych dzieł o odkryciach w zakresie zakrzepicy, które znacznie wpłynęło na myślenie o chorobach krwi. Sklasyfikowane czynniki rozwoju tej choroby znane są do dziś jako triada Virchowa. W 1858 roku opublikował swoje odkrycia na temat fizjologicznej i patologicznej teorii tkanek. Twierdził w nich, że wiele chorób powodowanych jest przez zaburzenia komórek ludzkiego ciała. W swojej książce ,,Die Cellularpathologie” zawarł jedną ze swoich najważniejszych tez medycznych – Omnis cellulae cellula (Każda komórka powstaje z komórki), co zrewolucjonizowało ówczesną naukę. Rudolf Virchow opowiadał się za powszechnym dostępem do higieny i opieki medycznej dla ludności. Głosił takie hasło – *Medycyna to nauka społeczna, a polityka to nic innego jak medycyna na dużą skalę.” Dlatego też od 1848 roku zaczął angażować się politycznie. Przez całe życie głosił hasła, że każdy człowiek na świecie ma prawo do dobrobytu, edukacji i wolności i wszystkie te czynniki są od siebie zależne. W 1861 roku był członkiem – założycielem oraz przewodniczącym liberalnej światopoglądowo Niemieckiej Partii Postępowej. W swoich tezach opowiadał się za liberalnym społeczeństwem i medycyną społeczną, a także za rozpowszechnieniem nowoczesnej edukacji naukowej. Od 1880 roku do 1893 był także wybieranym członkiem do niemieckiego Reichstagu z jednego z okręgów berlińskich. Politycznie był wieloletnim i zagorzałym przeciwnikiem Ottona von Bismarcka. Prowadził z nim walkę m.in. o prawa mniejszości w niemczech, w tym Polaków. Zwalczał nastroje antypolskie I antysemickie oraz był przeciwnikiem polityki kolonialnej. W 1886 roku opublikował – na podstawie swoich długoletnich badań antropologicznych – statystyki dotyczące obywateli mieszkających w państwach niemieckich. Prowadził je na podstawie cech wyglądu i doszedł do wniosku, że w Niemczech nie było czystych ras i podziały tworzone na podstawie teorii rasowych były karygodne. Z tego też podowu był krytykowanym naukowcem w okresie nazizmu.
W kilku publikacjach jest uznawany za jednego ze 100 największych naukowców w historii.
Zapraszamy do obejrzenia Gry MIejskiej w obiektywie Wiesława i Moniki Wieczorków (pełna fotorelacja jest dostępna na profilu PTTK Świdwin – TUTAJ):
